ഗോപികാഗീതം

ഗോപികാഗീതം 

ജയതി തേഽധികം ജന്മനാ വ്രജഃ 

ശ്രയത ഇന്ദിരാ ശശ്വദത്ര ഹി । 

ദയിത ദൃശ്യതാം ദിക്ഷു താവകാ- 

സ്ത്വയി ധൃതാസവസ്ത്വാം വിചിന്വതേ ॥ 1 ॥

ശരദുദാശയേ സാധുജാതസത്- 

സരസിജോദരശ്രീമുഷാ ദൃശാ । 

സുരതനാഥ തേഽശുല്കദാസികാ 

വരദ നിഘ്നതോ നേഹ കിം വധഃ ॥ 2 ॥

വിഷജലാപ്യയാദ് വ്യാളരാക്ഷസാദ് 

വവർഷമാരുതാദ് വൈദ്യുതാനലാത് ।

വൃഷമയാത്മജാദ് വിശ്വതോ ഭയാ-

ദൃഷഭ തേ വയം രക്ഷിതാ മുഹുഃ ॥ 3 ॥

ന ഖലു ഗോപീകാനന്ദനോ ഭവാൻ 

അഖിലദേഹിനാമന്തരാത്മദൃക് । 

വിഖനസാർഥിതോ വിശ്വഗുപ്തയേ 

സഖ ഉദേയിവാൻ സാത്വതാം കുലേ ॥ 4 ॥

വിരചിതാഭയം വൃഷ്ണിധൂര്യ തേ 

ചരണമീയുഷാം സംസൃതേർഭയാത് । 

കരസരോരുഹം കാന്ത കാമദം 

ശിരസി ധേഹി നഃ ശ്രീകരഗ്രഹമ് ॥ 5 ॥

വ്രജജനാർതിഹൻ വീര യോഷിതാം 

നിജജനസ്മയധ്വംസനസ്മിത । 

ഭജ സഖേ ഭവത്കിങ്കരീഃ സ്മ നോ 

ജലരുഹാനനം ചാരു ദർശയ ॥ 6 ॥

പ്രണതദേഹിനാം പാപകർഷണം

തൃണചരാനുഗം ശ്രീനികേതനം ।

ഫണിഫണാർപിതം തേ പദാംബുജം

കൃണു കുചേഷു നഃ കൃന്ധി ഹൃച്ഛയമ് ॥ 7 ॥

മധുരയാ ഗിരാ വൽഗുവാക്യയാ

ബുധമനോജ്ഞയാ പുഷ്കരേക്ഷണ ।

വിധികരീരിമാ വീര മുഹ്യതീർ

അധരസീധുനാപ്യായയസ്വ നഃ ॥ 8 ॥

തവ കഥാമൃതം തപ്തജീവനം

കവിഭിരീഡിതം കല്മഷാപഹം ।

ശ്രവണമംഗളം ശ്രീമദാതതംഭുവി 

ഗൃണന്തി യേ ഭൂരിദാ ജനാഃ ॥ 9 ॥

പ്രഹസിതം പ്രിയ പ്രേമവീക്ഷണം

വിഹരണം ച തേ ധ്യാനമംഗലം ।

രഹസി സംവിദോ യാ ഹൃദിസ്പൃശഃ

കുഹക നോ മനഃ ക്ഷോഭയന്തി ഹി ॥ 10 ॥

ചലസി യദ് വ്രജാച്ചാരയൻ പശൂൻ

നലിനസുന്ദരം നാഥ തേ പദം ।

ശിലതൃണാങ്കുരൈഃ സീദതീതി നഃ

കലിലതാം മനഃ കാന്ത ഗച്ഛതി ॥ 11 ॥

ദിനപരിക്ഷയേ നീലകുന്തലൈർ

വനരുഹാനനം ബിഭ്രദാവൃതം ।

ഘനരജസ്വലം ദർശയൻ മുഹുർ

മനസി നഃ സ്മരം വീര യച്ഛസി ॥ 12 ॥

പ്രണതകാമദം പദ്മജാർചിതം 

ധരണിമണ്ഡനം ധേയമാപദി । 

ചരണപങ്കജം ശന്തമം ച തേ 

രമണ നഃ സ്തനേഷ്വർപയാധിഹൻ ॥ 13 ॥

സുരതവർധനം ശോകനാശനം 

സ്വരിതവേണുനാ സുഷ്ഠു ചുംബിതം । 

ഇതരരാഗവിസ്മാരണം നൃണാം 

വിതര വീര നസ്തേഽധരാമൃതം ॥ 14 ॥

അടതി യദ് ഭവാൻ അഹ്നി കാനനം

ത്രുടി യുഗായതേ ത്വാമപശ്യതാം ।

കുിലകുന്തളം ശ്രീമുഖം ച തേ

ജഡ ഉദീക്ഷതാം പക്ഷ്മകൃദ് ദൃശാം ॥ 15 ॥

പതിസുതാൻവയഭ്രാതൃബാന്ധവാ-

നതിവിലങ്‌ഘ്യ തേഽന്ത്യച്യുതാഗതാഃ ।

ഗതിവിദസ്തവോദ്ഗീതമോഹിതാഃ

കിതവ യോഷിതഃ കസ്ത്യജേന്നിശി ॥ 16 ॥

രഹസി സംവിദം ഹൃച്ഛയോദയം

പ്രഹസിതാനനം പ്രേമവീക്ഷണം ।

ബൃഹദുരഃ ശ്രിയോ വീക്ഷ്യ ധാമ തേ

മുഹുരതിസ്പൃഹാ മുഹ്യതേ മനഃ ॥ 17 ॥

വ്രജവനൗകസാം വ്യക്തിരങ്ഗ തേ 

വൃജിനഹന്ത്യലം വിശ്വമംഗലം । 

ത്യജ മനാക് ച നസ്ത്വത്സ്പൃഹാത്മനാം 

സ്വജനഹൃദ്രുജാം യന്നിഷൂദനം ॥ 18 ॥

യത്തേ സുജാതചരണാമ്ബുരുഹം സ്തനേഷുഭീതാഃ 

ശനൈഃ പ്രിയ ദധീമഹി കർക്കശേഷു ।

തേനാടവീമടതി തദ് വ്യഥതേ ന കിംസ്വിത്

കൂർപാദിഭിർഭ്രമതി ധീർഭവദായുഷാം നഃ ॥ 19 ॥

-- ശുഭം --