ഓം ശ്രീമദ് ഭാഗവതം ദ്വിതീയസ്കന്ധം അദ്ധ്യായം - 6 ബ്രഹ്മദേവന് പറഞു: "കുഞേ!, ആ വിരാട്പുമാന്റെ വക്ത്രം ശബ്ദത്തിന്റെ ഉറവിടമാണ്. അതിന്നധിദേവത അഗ്നിയും. ആ സപ്തധാതുക്കളില് നിന്നും വേദങളുത്ഭവിക്കുന്നു. നാവില് നിന്നോ, പിതൃക്കള്ക്കും ദേവതകള്ക്കുമുള്ള ഹവ്യം ഉത്പന്നമാകുന്നു. അവന്റെ നാസാരന്ധ്രങളില് നിന്നുതിരുന്നതത്രേ ശ്വാസവായു. ഘ്രാണത്തില് നിന്ന് അശ്വിനികുമാരന്മാരും അതുപോലെ നാനാ തരത്തിലുള്ള ഔഷധികളും സുഗന്ധവും ഭവിക്കുന്നു. അവന്റെ നയനങളില് നിന്ന് ഇക്കണ്ട തിളക്കമാര്ന്ന ദൃശ്യങളുണ്ടാകുന്നു. കൃഷ്ണമണികള് സൂര്യനും അന്യഗ്രഹങളുമാകുന്നു. അവന്റെ ചെവികള് നാനാദിശകളില്നിന്നും ശബ്ദങളെ സ്വീകരിക്കുമ്പോള്, ശ്രോത്രാവബോധമാകട്ടെ, ആകാശത്തേയും ശബ്ദത്തേയും സൃഷ്ടിക്കുന്നു. ആ നിര്മ്മല ശരീരം വസ്തുസാരങളുടെ സൗഭാഗ്യത്തെ ഉണ്ടാക്കുന്നു. അത് പിന്നീട് മഹായാഗങള്ക്കുള്ള സ്ഥലമായി മാറുകയും ചെയ്യുന്നു. ത്വക്ക് അനിലനെപ്പോലെ വ്യത്യസ്ഥശബ്ദസ്പര്ശങളെ ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നു. അവന്റെ തനുരുഹങള് യജ്ഞസാമഗ്രികളായി ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്ന ഉദ്ഭിജങളാണ്. കേശവും, മുഖത്തുള്ള രോമങളും മേഘങളുടെ ഉത്ഭവസ്ഥാനമായി നിലകൊള്ളുന്നു. അവന്റെ
ശ്രീമദ്ഭാഗവതം ഗദ്യവിവർത്തനം