ശ്രീമദ് ഭാഗവതം - ദശമസ്കന്ധം - അദ്ധ്യായം - 18
കാളിയമർദ്ദനം
വൃന്ദാവനത്തിൽ, വെള്ളച്ചാട്ടങ്ങളുടെ ഉച്ചത്തിലുള്ള ശബ്ദം ചീവീടുകളുടെ ഒച്ചയെ മറികടന്നു. ആ വെള്ളച്ചാട്ടങ്ങളിൽനിന്നുള്ള ജലകണങ്ങളാൽ നിരന്തരം നനഞ്ഞ മരക്കൂട്ടങ്ങൾ പ്രദേശത്തെ മുഴുവൻ മനോഹരമാക്കി. തടാകങ്ങളിലെയും ഒഴുകുന്ന നദികളിലെയും തിരമാലകളിലൂടെ കടന്നുപോയ കാറ്റ് താമരകളുടെയും ആമ്പലുകളുടെയും പൂമ്പൊടി വഹിച്ചുകൊണ്ടുപോവുകയും, എന്നിട്ട് വൃന്ദാവനം മുഴുവൻ തണുപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. അതിനാൽ അവിടുത്തെ നിവാസികൾക്ക് കത്തുന്ന വേനൽ സൂര്യൻ്റെയും കാലികമായ കാട്ടുതീയുടെയും ചൂടിൽ കഷ്ടപ്പെടേണ്ടി വന്നില്ല. വാസ്തവത്തിൽ, വൃന്ദാവനം പുതിയ പച്ചപ്പുല്ലുകളാൽ സമൃദ്ധമായിരുന്നു. ആഴമേറിയ നദികൾ, ഒഴുകുന്ന ജലത്താൽ അവയുടെ തീരങ്ങളെ കുതിർത്ത്, അവയെ ഈർപ്പമുള്ളതും ചെളി നിറഞ്ഞതുമാക്കി. അങ്ങനെ, വിഷം പോലെ ഉഗ്രമായ സൂര്യരശ്മികൾക്ക് ഭൂമിയുടെ ശീതളിമ വറ്റിച്ചുകളയാനോ പച്ചപ്പുല്ലിനെ വരട്ടിക്കളയാനോ കഴിഞ്ഞില്ല. പൂക്കൾ വൃന്ദാവനത്തിലെ വനങ്ങളെ മനോഹരമായി അലങ്കരിച്ചു, കൂടാതെ പലതരം മൃഗങ്ങളും പക്ഷികളും തങ്ങളുടെ ശബ്ദങ്ങളാൽ അതിനെ മുഖരിതമാക്കി. മയിലുകളും തേനീച്ചകളും സുന്ദരമായ ഗാനങ്ങൾ പാടി, കുയിലുകളും കൊക്കുകളും കളകൂജനം ചെയ്തു.
ലീലകളിൽ ഏർപ്പെടാൻ ഉദ്ദേശിച്ച്, പരമദിവ്യോത്തമനായ ഭഗവാൻ ശ്രീകൃഷ്ണൻ, ബലരാമനോടൊപ്പവും ഗോപാലകന്മാരാലും പശുക്കളാലും ചുറ്റപ്പെട്ട്, തൻ്റെ ഓടക്കുഴൽ ഊതിക്കൊണ്ട് വൃന്ദാവനത്തിലെ വനത്തിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു. പുതിയതായി വളർന്ന ഇലകൾ, മയിൽപ്പീലി, പൂമാലകൾ, പൂമൊട്ടുകളുടെ കൂട്ടങ്ങൾ, എന്നിവയാൽ സ്വയം അലങ്കരിച്ചുകൊണ്ട്, ബലരാമനും കൃഷ്ണനും അവരുടെ ഗോപാലകസുഹൃത്തുക്കളും നൃത്തം ചെയ്യുകയും ഗുസ്തി പിടിക്കുകയും പാടുകയും ചെയ്തു. കൃഷ്ണൻ നൃത്തം ചെയ്യുമ്പോൾ, ചില ആൺകുട്ടികൾ പാട്ടുപാടിയും, മറ്റുചിലർ ഓടക്കുഴൽ, കൈത്താളം, കാളക്കൊമ്പ് എന്നിവ വായിച്ചും ഭഗവാനെ അനുഗമിച്ചു, വേറെ ചിലരാകട്ടെ കൃഷ്ണന്റെ നൃത്തത്തെ പ്രശംസിച്ചു.
ഹേ രാജാവേ!, ദേവന്മാർ ഗോപാലകസമൂഹത്തിലെ അംഗങ്ങളായി വേഷം മാറി, നാടക നർത്തകർ മറ്റൊരു നർത്തകനെ പ്രശംസിക്കുന്നതുപോലെ, ഗോപാലകന്മാരായി പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ട കൃഷ്ണനെയും ബലരാമനെയും ആരാധിച്ചു. കൃഷ്ണനും ബലരാമനും തങ്ങളുടെ ഗോപാലക സുഹൃത്തുക്കളോടൊപ്പം കറങ്ങിയും, ചാടിയും, എറിഞ്ഞും, അടിച്ചും, പോരടിച്ചും കളിച്ചു. ചിലപ്പോൾ കൃഷ്ണനും ബലരാമനും ആൺകുട്ടികളുടെ തലമുടിയിൽ പിടിച്ച് വലിക്കുമായിരുന്നു. മറ്റ് ആൺകുട്ടികൾ നൃത്തം ചെയ്യുമ്പോൾ, ഹേ രാജവേ!, കൃഷ്ണനും ബലരാമനും ചിലപ്പോൾ പാട്ടും വാദ്യോപകരണ സംഗീതവും നൽകി അവരെ അനുഗമിക്കുമായിരുന്നു, മറ്റുചിലപ്പോൾ രാമകൃഷ്ണന്മാർ അവരെ പ്രശംസിച്ചുകൊണ്ട്, "വളരെ നല്ലത്! വളരെ നല്ലത്!" എന്ന് പറയുമായിരുന്നു. ചിലപ്പോൾ ഗോപാലകന്മാർ കൂവളം അല്ലെങ്കിൽ കുംഭ പഴങ്ങൾ കൊണ്ടും, ചിലപ്പോൾ ഒരു കൈ നിറയെ നെല്ലിക്ക പഴങ്ങൾ കൊണ്ടും കളിക്കുമായിരുന്നു. മറ്റ് സമയങ്ങളിൽ അവർ പരസ്പരം തൊടാൻ ശ്രമിക്കുന്ന കളികളോ, കണ്ണുകെട്ടി ഒരാളെ തിരിച്ചറിയുന്ന കളികളോ കളിക്കുമായിരുന്നു. ചിലപ്പോൾ അവർ മൃഗങ്ങളെയും പക്ഷികളെയും അനുകരിക്കുകയും ചെയ്യും.
അവർ ചിലപ്പോൾ തവളകളെപ്പോലെ ചാടുകയും, ചിലപ്പോൾ പലതരം തമാശകൾ പറയുകയും, ചിലപ്പോൾ ഊഞ്ഞാലാടുകയും, ചിലപ്പോൾ രാജാക്കന്മാരെ അനുകരിക്കുകയും ചെയ്യും. ഇപ്രകാരം കൃഷ്ണനും ബലരാമനും വൃന്ദാവനത്തിലെ നദികൾ, കുന്നുകൾ, താഴ്വരകൾ, കുറ്റിക്കാടുകൾ, മരങ്ങൾ, തടാകങ്ങൾ എന്നിവയിലൂടെ കറങ്ങിനടന്നു എല്ലാത്തരം സുപരിചിതമായ കളികളും കളിച്ചു.
രാജാവേ!, ഇങ്ങനെ രാമനും, കൃഷ്ണനും, അവരുടെ ഗോപാലകസുഹൃത്തുക്കളും വൃന്ദാവനത്തിൽ പശുക്കളെ മേയിക്കുമ്പോൾ, പ്രലംബൻ എന്ന ഒരു അസുരൻ അവരുടെ ഇടയിലേക്ക് കടന്നു വന്നു. കൃഷ്ണനെയും ബലരാമനെയും തട്ടിക്കൊണ്ടുപോകാൻ ഉദ്ദേശിച്ച് അവൻ ഒരു ഗോപാലകൻ്റെ രൂപം ആയിരുന്നു ധരിച്ചിരുന്നത്. ദശാർഹരാജവംശത്തിൽ അവതരിച്ച, എല്ലാം കാണുന്ന പരമ ദിവ്യോത്തമനായ ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ ആ അസുരൻ ആരാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കി. എന്നിട്ടും, അവനെ ഒരു സുഹൃത്തായി സ്വീകരിക്കുന്നതായി ഭഗവാൻ നടിച്ചു, അതേസമയം അവനെ എങ്ങനെ വധിക്കണം എന്ന് ഗൗരവമായി ആലോചിക്കുകയും ചെയ്തു. ഭഗവാൻ ഗോപാലകരെ വിളിച്ചുകൂട്ടി ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: "ഹേ ഗോപാലകന്മാരേ! നമുക്ക് ഇനി കളിക്കാം! നമ്മൾ തുല്യമായ രണ്ട് കൂട്ടങ്ങളായി തിരിയാം."
ഗോപാലകന്മാർ കൃഷ്ണനെയും ബലരാമനെയും രണ്ട് പക്ഷങ്ങളുടെയും നേതാക്കന്മാരായി തിരഞ്ഞെടുത്തു. ചില കുട്ടികൾ കൃഷ്ണൻ്റെ പക്ഷത്തും, മറ്റുചിലർ ബലരാമൻ്റെ പക്ഷത്തും ചേർന്നു. തോറ്റവർ വിജയികളെ തങ്ങളുടെ പുറത്ത് ചുമക്കണം എന്നതായിരുന്നു നിയമം. ഇത്തരം നിയമങ്ങൾ ഉൾപ്പെടുത്തിയുള്ള വിവിധ കളികൾ അവർ കളിച്ചു. അങ്ങനെ, പരസ്പരം ചുമന്നും ചുമലിലേറിയും, അതോടൊപ്പം പശുക്കളെ മേയിച്ചുംകൊണ്ട്, കുട്ടികൾ കൃഷ്ണനെ അനുഗമിച്ച് ഭാണ്ഡീരകം എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഒരു ആൽമരത്തിൻ്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി.
എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ട രാജാവ് പരീക്ഷിത്തേ!, ഈ കളികളിൽ ശ്രീദാമാവ്, വൃഷഭൻ എന്നിവരും ബലരാമൻ്റെ പക്ഷത്തിലെ മറ്റ് അംഗങ്ങളും വിജയിച്ചപ്പോൾ, കൃഷ്ണനും അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ അനുയായികൾക്കും അവരെ ചുമക്കേണ്ടി വന്നു. പരാജയപ്പെടുന്നതായി അഭിനയിച്ച പരമദിവ്യോത്തമനായ ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ ശ്രീദാമാവിനെ ചുമന്നു. ഭദ്രസേനൻ വൃഷഭനെയും, പ്രലംബൻ രോഹിണിയുടെ പുത്രനായ ബലരാമനെയും ചുമന്നു. ഭഗവാൻ കൃഷ്ണനെ തോൽപ്പിക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് കണക്കാക്കിയ ആ അസുരശ്രേഷ്ഠൻ തൻ്റെ യാത്രക്കാരനെ ഇറക്കേണ്ട സ്ഥലത്തുനിന്നും ബലരാമനെ വേഗത്തിൽ വളരെ ദൂരെ കൊണ്ടുപോയി. ആ അസുരൻ ബലരാമനെ ചുമന്നപ്പോൾ, ബാലരാമഭഗവാൻ ഭീമാകാരമായ മേരുപർവതം പോലെ ഭാരമുള്ളവനായിത്തീർന്നു, അതുകാരണം പ്രലംബന് വേഗത കുറയ്ക്കേണ്ടിവന്നു. അപ്പോൾ അവൻ തൻ്റെ യഥാർത്ഥ രൂപം ധരിച്ചു. സ്വർണ്ണാഭരണങ്ങളാൽ മൂടപ്പെട്ടതും, മിന്നൽ പ്രവഹിപ്പിക്കുന്നതും ചന്ദ്രനെ വഹിക്കുന്നതുമായ മേഘത്തോട് സാദൃശ്യമുള്ളതുമായ ഒരു തേജോമയമായ ശരീരം. കലപ്പ ആയുധമായി വഹിക്കുന്ന ഭഗവാൻ ബലരാമൻ, ആ അസുരൻ്റെ ഭീമാകാരമായ ശരീരം ആകാശത്ത് അതിവേഗം നീങ്ങുന്നത് കണ്ടു. അവൻ്റെ ജ്വലിക്കുന്ന കണ്ണുകൾ, അഗ്നി പോലുള്ള മുടി, കോപഭാവമുള്ള പുരികങ്ങളിലേക്ക് വളഞ്ഞെത്തുന്ന ഭയങ്കരമായ പല്ലുകൾ, കൈവളകൾ, കിരീടം, കമ്മലുകൾ എന്നിവയാൽ ഉണ്ടായ അതിശയകരമായ തേജസ്സ് കാരണം ഭഗവാൻ അൽപ്പം ഭയപ്പെട്ടതായി തോന്നി. യഥാർത്ഥ സാഹചര്യം ഓർമ്മിച്ചപ്പോൾ, നിർഭയനായ ബലരാമന് തൻ്റെ കൂട്ടുകാരിൽനിന്ന് തന്നെ തട്ടിക്കൊണ്ടുപോകാൻ അസുരൻ ശ്രമിക്കുകയാണെന്ന് മനസ്സിലായി. അപ്പോൾ ഭഗവാൻ കോപത്തിലാവുകയും തൻ്റെ കഠിനമായ മുഷ്ടി കൊണ്ട് അസുരൻ്റെ തലയ്ക്ക് പ്രഹരിക്കുകയും ചെയ്തു, ദേവന്മാരുടെ രാജാവായ ഇന്ദ്രൻ തൻ്റെ വജ്രായുധം കൊണ്ട് ഒരു പർവതത്തെ അടിക്കുന്നതുപോലെ. ഇപ്രകാരം ബലരാമൻ്റെ മുഷ്ടിയേറ്റ് പ്രഹരിക്കപ്പെട്ട പ്രലംബൻ്റെ തല ഉടൻതന്നെ പിളർന്നുപോയി. അസുരൻ വായിൽ നിന്ന് രക്തം ഛർദ്ദിക്കുകയും ബോധരഹിതനാവുകയും, എന്നിട്ട് ഇന്ദ്രനാൽ തകർക്കപ്പെട്ട ഒരു പർവതം പോലെ വലിയൊരു ശബ്ദത്തോടെ ജീവനില്ലാതെ നിലത്ത് വീഴുകയും ചെയ്തു. ശക്തിശാലിയായ ബലരാമൻ പ്രലംബൻ എന്ന അസുരനെ വധിച്ചത് കണ്ടപ്പോൾ ഗോപാലകന്മാർക്ക് ഏറ്റവും അത്ഭുതം തോന്നി, അവർ "അത്യുത്തമം! അത്യുത്തമം!" എന്ന് ആർത്തുവിളിച്ചു.
അവർ ബലരാമന് ധാരാളം അനുഗ്രഹങ്ങൾ അർപ്പിക്കുകയും, എല്ലാ സ്തുതിക്കും അർഹനായ അദ്ദേഹത്തെ പുകഴ്ത്തുകയും ചെയ്തു. അത്യധികം സ്നേഹത്താൽ മനസ്സ് കീഴടക്കപ്പെട്ട അവർ, മരിച്ചവരിൽ നിന്ന് തിരിച്ചുവന്നതുപോലെ ബലദേവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. പാപിയായ പ്രലംബൻ വധിക്കപ്പെട്ടതുകൊണ്ട്, ദേവന്മാർ അതീവ സന്തുഷ്ടരായി, അവർ ബലരാമൻ്റെ മേൽ പുഷ്പഹാരങ്ങൾ ചൊരിയുകയും അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ പ്രവൃത്തിയുടെ മികവിനെ സ്തുതിക്കുകയും ചെയ്തു.
ശ്രീമദ് ഭാഗവതം ദശമസ്കന്ധം പതിനെട്ടാമധ്യായം സമാപിച്ചു.
ഓം തത് സത്
<<<<< >>>>>
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ