10:2 ഗോപീവസ്ത്രാപഹരണം

ശ്രീമദ് ഭാഗവതം - ദശമസ്കന്ധം - അദ്ധ്യായം - 22

ഗോപീവസ്ത്രാപഹരണം

ശ്രീശുകൻ പറഞ്ഞു: അല്ലയോ പരീക്ഷിത്തേ!, ശിശിരകാലത്തെ ആദ്യമാസത്തിൽ, ഗോകുലത്തിലെ അവിവാഹിതരായ യുവതികൾ കാർത്യായനീ ദേവിയെ ആരാധിക്കുന്ന വ്രതം അനുഷ്ഠിച്ചു. ഒരു മാസം മുഴുവനും അവർ ഉപ്പും എരിവും ചേർക്കാത്ത കിച്ചടി മാത്രമാണ് കഴിച്ചത്. പ്രിയപ്പെട്ട രാജാവേ!, സൂര്യൻ ഉദിക്കുന്ന സമയത്തുതന്നെ യമുനാനദിയിൽ കുളിച്ചതിനുശേഷം, ഗോപികമാർ നദീതീരത്ത് ദുർഗ്ഗാദേവിയുടെ ഒരു മൺരൂപമുണ്ടാക്കി. തുടർന്ന് അവർ ചന്ദനം പോലുള്ള സുഗന്ധദ്രവ്യങ്ങൾ, വിളക്കുകൾ, പഴങ്ങൾ, വെറ്റില, പുതുതായി വളർന്ന ഇലകൾ, സുഗന്ധമുള്ള മാലകൾ, ധൂപം എന്നിവകൊണ്ട് ദേവിയെ ആരാധിച്ചു. ആ ഓരോ യുവതിയും ഈ മന്ത്രം ഉരുവിട്ടുകൊണ്ടാണ് തങ്ങളുടെ ആരാധന നടത്തിയത്: 

കാർത്യായനി! മഹാമായേ! 

മഹായോഗിന്യധീശ്വരീ! 

നന്ദഗോപസുതം ദേവി

പതിം മേ കുരുതേ നമഃ  

"ഹേ കാർത്യായനീ ദേവീ!, ഹേ മഹാമായേ!, ഹേ മഹത്തായ യോഗശക്തി ഉള്ളവളേ!, എല്ലാവരുടെയുംമേൽ ശക്തമായ നിയന്ത്രണമുള്ളവളേ!, നന്ദമഹാരാജാവിൻ്റെ പുത്രനെ എൻ്റെ ഭർത്താവാക്കണമേ!. ഞാൻ അങ്ങയെ വന്ദിക്കുന്നു."

ഇപ്രകാരം ഒരു മാസം മുഴുവനും ഗോപികമാർ തങ്ങളുടെ വ്രതം അനുഷ്ഠിക്കുകയും, തങ്ങളുടെ മനസ്സ് പൂർണ്ണമായും കൃഷ്ണനിൽ ലയിപ്പിച്ച്, "നന്ദരാജാവിൻ്റെ പുത്രൻ എൻ്റെ ഭർത്താവാകട്ടെ" എന്ന ചിന്തയിൽ ഭദ്രകാളീ ദേവിയെ ശരിയായ രീതിയിൽ ആരാധിക്കുകയും ചെയ്തു. എല്ലാ ദിവസവും അവർ അതിരാവിലെ എഴുന്നേറ്റു. പരസ്പരം പേരുവിളിച്ച്, കൈകോർത്തു പിടിച്ച്, ഉച്ചത്തിൽ കൃഷ്ണന്റെ മഹിമകൾ പാടിക്കൊണ്ട് കുളിക്കാനായി കാളിന്ദിയിലേക്ക് പോയിരുന്നു. ഒരു ദിവസം അവർ നദീതീരത്ത് എത്തി. മുമ്പ് ചെയ്തിരുന്നതുപോലെ തങ്ങളുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ അഴിച്ചുവെച്ച്, കൃഷ്ണന്റെ മഹിമകൾ പാടിക്കൊണ്ട് സന്തോഷത്തോടെ വെള്ളത്തിൽ കളിച്ചു. പരമപുരുഷനും എല്ലാ യോഗീശ്വരന്മാരുടെയും നാഥനുമായ കൃഷ്ണൻ ഗോപികമാർ ചെയ്യുന്ന കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് അറിയാമായിരുന്നതുകൊണ്ട്, അനുഗ്രഹിക്കുവാനായി തൻ്റെ കൂട്ടുകാരുമായി അവിടേക്ക് പോയി. ആ പെൺകുട്ടികളുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ എടുത്ത്, അവിടുന്ന് വേഗത്തിൽ ഒരു കടമ്പു മരത്തിന്റെ മുകളിൽ കയറി. എന്നിട്ട്, ഉച്ചത്തിൽ ചിരിച്ചുകൊണ്ടും കൂട്ടുകാർ ചിരിക്കുന്നതിനിടയിലും, അവിടുന്ന് തമാശയായി പെൺകുട്ടികളോട് സംസാരിച്ചു.

ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ പറഞ്ഞു: പ്രിയപ്പെട്ട പെൺകുട്ടികളേ!, നിങ്ങൾക്ക് ഓരോരുത്തർക്കും ഇഷ്ടമുള്ളതുപോലെ ഇവിടെ വന്ന് നിങ്ങളുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ തിരികെയെടുക്കാം. നിങ്ങൾ കഠിനമായ വ്രതങ്ങൾ അനുഷ്ഠിച്ച് ക്ഷീണിതരാണെന്ന് ഞാൻ കാണുന്നതിനാൽ, ഞാൻ നിങ്ങളോട് സത്യമാണ് പറയുന്നത്, തമാശയല്ല. ഞാൻ മുമ്പൊരിക്കലും നുണ പറഞ്ഞിട്ടില്ല, ഈ കുട്ടികൾക്ക് അത് അറിയാം. അതുകൊണ്ട്, നിങ്ങൾ ഓരോരുത്തരായിട്ടോ അല്ലെങ്കിൽ ഒരുമിച്ചോ മുന്നോട്ട് വന്ന് നിങ്ങളുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ തിരഞ്ഞെടുക്കുക.

കൃഷ്ണൻ തങ്ങളോട് തമാശ പറയുന്നതു കണ്ടപ്പോൾ, ഗോപികമാർ അവിടുത്തെ പ്രേമത്തിൽ പൂർണ്ണമായും മുഴുകി. അവർ പരസ്പരം നോക്കി, നാണത്തോടെ പോലും ചിരിക്കാനും തമാശകൾ പറയാനും തുടങ്ങി. എങ്കിലും അവർ വെള്ളത്തിൽ നിന്ന് പുറത്തുവന്നില്ല. ശ്രീഗോവിന്ദൻ ഇപ്രകാരം ഗോപികമാരോട് സംസാരിച്ചപ്പോൾ, അവിടുത്തെ തമാശ നിറഞ്ഞ വാക്കുകൾ അവരുടെ മനസ്സിനെ പൂർണ്ണമായും കവർന്നെടുത്തു. തണുത്ത വെള്ളത്തിൽ കഴുത്തറ്റം മുങ്ങിനിന്ന അവർ വിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി. അങ്ങനെ അവർ അവിടുത്തോട് ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞു. 

ഗോപികമാർ പറഞ്ഞു: പ്രിയപ്പെട്ട കൃഷ്ണാ!, അന്യായമായി പെരുമാറരുത്! അങ്ങ് നന്ദഗോപരുടെ ബഹുമാന്യനായ പുത്രനാണെന്നും, വൃന്ദാവനത്തിലെ എല്ലാവരാലും ആദരിക്കപ്പെടുന്നവനാണെന്നും ഞങ്ങൾക്കറിയാം. അങ്ങ് ഞങ്ങൾക്ക് വളരെ പ്രിയപ്പെട്ടവനുമാണ്. ഞങ്ങളുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ തിരികെ തരൂ. ഞങ്ങൾ തണുത്ത വെള്ളത്തിൽ വിറയ്ക്കുകയാണ്. ഹേ ശ്യാമസുന്ദരാ!, ഞങ്ങൾ അങ്ങയുടെ ദാസിമാരാണ്, അങ്ങ് പറയുന്നതെന്തും ഞങ്ങൾ ചെയ്യും. പക്ഷേ ഞങ്ങളുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ തിരികെ തരൂ. ധർമ്മശാസ്ത്രങ്ങൾ എന്താണെന്ന് അങ്ങേക്കറിയാം, അങ്ങ് ഞങ്ങളുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ തരുന്നില്ലെങ്കിൽ ഞങ്ങൾ രാജാവിനോട് പറയും. ദയവായി തരൂ!

അതുകേട്ട് കൃഷ്ണൻ പറഞ്ഞു: നിങ്ങൾ പെൺകുട്ടികൾ ശരിക്കും എൻ്റെ ദാസിമാരാണെങ്കിൽ, ഞാൻ പറയുന്നത് അനുസരിക്കുമെങ്കിൽ, നിങ്ങളുടെ നിഷ്കളങ്കമായ ചിരിയോടെ ഇവിടെ വരികയും ഓരോരുത്തരും സ്വന്തം വസ്ത്രങ്ങൾ എടുക്കുകയും ചെയ്യുക. ഞാൻ പറയുന്നത് നിങ്ങൾ ചെയ്യുന്നില്ലെങ്കിൽ, ഞാൻ അത് തിരികെ തരില്ല. രാജാവിന് ദേഷ്യം വന്നാലും, അദ്ദേഹത്തിന് എന്തുചെയ്യാൻ കഴിയും?

അപ്പോൾ, തണുപ്പിൽ വിറച്ച്, എല്ലാ യുവതികളും തങ്ങളുടെ കൈകൾ കൊണ്ട് ഗുഹ്യഭാഗം മറച്ചുകൊണ്ട് വെള്ളത്തിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു. ഗോപികമാർ നാണിച്ചുനിൽക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ, അവരുടെ നിർമ്മലമായ സ്നേഹബന്ധത്തിൽ ഭഗവാൻ സംതൃപ്തനായി. അവരുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ തൻ്റെ തോളിൽ വെച്ച്, അവിടുന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവരോട് സ്നേഹത്തോടെ സംസാരിച്ചു.

ഭഗവാൻ പറഞ്ഞു: വ്രതം അനുഷ്ഠിക്കുന്നതിനിടയിൽ നിങ്ങൾ നദിയിൽ നഗ്നരായി കുളിച്ചത് തീർച്ചയായും ദേവന്മാർക്കെതിരായ ഒരു അപരാധമാണ്. നിങ്ങളുടെ പാപത്തിന് പരിഹാരമായി, കൈകൾ കൂപ്പി തലയ്ക്ക് മുകളിൽ വെച്ച് നിങ്ങൾ വണങ്ങണം. എന്നിട്ട് നിങ്ങളുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ തിരികെ എടുക്കുക.

ഇപ്രകാരം വൃന്ദാവനത്തിലെ യുവതികൾ, ഭഗവാൻ പറഞ്ഞത് പരിഗണിച്ച്, നദിയിൽ നഗ്നരായി കുളിച്ചതിലൂടെ തങ്ങളുടെ വ്രതത്തിൽ വീഴ്ച സംഭവിച്ചുവെന്ന് സമ്മതിച്ചു. എന്നാൽ തങ്ങളുടെ വ്രതം വിജയകരമായി പൂർത്തിയാക്കാൻ അവർ ആഗ്രഹിച്ചു, പരമമായ എല്ലാ പുണ്യകർമ്മങ്ങളുടെയും ഫലം ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ തന്നെയായതിനാൽ, തങ്ങളുടെ എല്ലാ പാപങ്ങളും കഴുകിക്കളയാൻ അവർ അവിടുത്തേക്ക് പ്രണമിച്ചു. അവർ അങ്ങനെ വണങ്ങുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ, പരമപുരുഷനും ദേവകീപുത്രനുമായ ഭഗവാന്, അവരോട് കരുണ തോന്നുകയും അവരുടെ പ്രവൃത്തിയിൽ സംതൃപ്തനാകുകയും ചെയ്തുകൊണ്ട് അവരുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ തിരികെ നൽകുകയും ചെയ്തു.

ഗോപികമാർ പൂർണ്ണമായും ചതിക്കപ്പെടുകയും അവരുടെ നാണം നഷ്ടപ്പെടുകയും, കളിപ്പാട്ടങ്ങളെപ്പോലെ പരിഹസിക്കപ്പെടുകയും, അവരുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ മോഷ്ടിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തുവെങ്കിലും, അവർക്ക് കൃഷ്ണനോട് ഒട്ടുംതന്നെ വൈരാഗ്യം തോന്നിയില്ല. പകരം, തങ്ങളുടെ പ്രിയപ്പെട്ടവനുമായി ചേർന്നിരിക്കാൻ കിട്ടിയ ഈ അവസരത്തിൽ അവർക്ക് വെറും സന്തോഷം മാത്രമാണുണ്ടായിരുന്നത്. ഗോപികമാർ തങ്ങളുടെ പ്രിയപ്പെട്ട കൃഷ്ണനുമായി സഹവസിക്കുന്നതിൽ ആസക്തരായിരുന്നു. അങ്ങനെ അവർ അവിടുത്തെ ആകർഷണവലയത്തിലായി. അതിനാൽ, വസ്ത്രങ്ങൾ ധരിച്ചതിനുശേഷവും അവർ അവിടുന്ന് മാറിപ്പോയില്ല. അവർ അവിടെത്തന്നെ നാണത്തോടെ ഭഗവാനെ നോക്കി നിന്നു.

കഠിനമായ വ്രതം അനുഷ്ഠിക്കുന്നതിലുള്ള ഗോപികമാരുടെ നിശ്ചയദാർഢ്യം ഭഗവാന് മനസ്സിലായി. തൻ്റെ താമരപ്പാദങ്ങളിൽ സ്പർശിക്കാൻ അവർ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെന്നും ഭഗവാന് അറിയാമായിരുന്നു. അങ്ങനെ ഭഗവാൻ ദാമോദരൻ, കൃഷ്ണൻ, അവരോട് ഇപ്രകാരം സംസാരിച്ചു.

കൃഷ്ണൻ പറഞ്ഞു: ഹേ സദ്ഗുണസമ്പന്നരായ പെൺകുട്ടികളേ!, ഈ തപസ്സിൽ നിങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ ലക്ഷ്യം എന്നെ ആരാധിക്കുക എന്നതായിരുന്നു എന്ന് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കുന്നു. നിങ്ങളുടെ ആ ഉദ്ദേശ്യം എൻ്റെ അനുമതിയോടെയുള്ളതാണ്, അത് തീർച്ചയായും സഫലീകരിക്കപ്പെടണം.

എൻ്റെ മേൽ മനസ്സ് അർപ്പിക്കുന്നവരുടെ ആഗ്രഹം, സൂര്യതാപമേറ്റ് കരിഞ്ഞ ശേഷം പാകം ചെയ്ത ബാർലിമണികൾ വീണ്ടും മുളയ്ക്കാത്തതുപോലെ, ഇന്ദ്രിയസുഖത്തിനായുള്ള ഭൗതികമായ ആഗ്രഹങ്ങളിലേക്ക് നയിക്കുന്നില്ല. ഇപ്പോൾ നിങ്ങൾ വൃന്ദാവനത്തിലേക്ക് പോവുക. നിങ്ങളുടെ ആഗ്രഹം സഫലമായിരിക്കുന്നു, എല്ലാത്തിനുമുപരി, ഇതായിരുന്നല്ലോ കാർത്യായനീ ദേവിയെ ആരാധിക്കാനുള്ള നിങ്ങളുടെ വ്രതത്തിന്റെ ലക്ഷ്യം.

ശുകദേവൻ പറഞ്ഞു: പരമപുരുഷനാൽ ഇപ്രകാരം ഉപദേശിക്കപ്പെട്ട യുവതികൾ, തങ്ങളുടെ ആഗ്രഹം സഫലമായതിനാൽ, അവിടുത്തെ താമരപ്പാദങ്ങളെക്കുറിച്ച് ധ്യാനിച്ചുകൊണ്ട്, വളരെ പ്രയാസപ്പെട്ടാണ് വൃന്ദാവന ഗ്രാമത്തിലേക്ക് തിരിച്ചുപോയത്.

കുറച്ച് കാലത്തിന് ശേഷം ദേവകീപുത്രനായ ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ, തൻ്റെ ഗോപാല സുഹൃത്തുക്കളോടും മൂത്ത സഹോദരനായ ബലരാമനോടും ഒപ്പം, പശുക്കളെ മേച്ചുകൊണ്ട് വൃന്ദാവനത്തിൽ നിന്ന് വളരെ ദൂരെ പോയി. സൂര്യൻ്റെ ചൂട് വർദ്ധിച്ചപ്പോൾ, തനിക്ക് തണൽ നൽകിക്കൊണ്ട് മരങ്ങൾ കുടകളെപ്പോലെ നിൽക്കുന്നത് ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ കണ്ടു. അങ്ങനെ അവിടുന്ന് തൻ്റെ ബാല്യകാല സുഹൃത്തുക്കളോട് ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞു.

കൃഷ്ണൻ പറഞ്ഞു: കൂട്ടുകാരേ! തങ്ങളുടെ ജീവിതം പൂർണ്ണമായും മറ്റുള്ളവരുടെ ക്ഷേമത്തിനായി സമർപ്പിച്ച സൗഭാഗ്യശാലികളായ ഈ മരങ്ങളെ നോക്കൂ. കാറ്റ്, മഴ, ചൂട്, മഞ്ഞ് എന്നിവ സഹിക്കുമ്പോഴും, അവർ നമ്മെ ഈ പ്രകൃതിശക്തികളിൽ നിന്ന് സംരക്ഷിക്കുന്നു. ഈ മരങ്ങൾ ഓരോ ജീവജാലങ്ങളെയും എങ്ങനെയാണ് നിലനിർത്തുന്നതെന്ന് നോക്കൂ! അവയുടെ ജനനം മഹത്തരമാണ്. അവരുടെ പെരുമാറ്റം മഹത് വ്യക്തികളെപ്പോലെയാണ്, കാരണം ഒരു മരത്തോട് എന്തെങ്കിലും ആവശ്യപ്പെടുന്ന ആരും നിരാശരായി മടങ്ങുന്നില്ല. ഈ മരങ്ങൾ ഇലകൾ, പൂക്കൾ, പഴങ്ങൾ, തണൽ, വേരുകൾ, പട്ട, തടി, അതുപോലെ സുഗന്ധം, കറ, ചാരം, സത്ത്, കാണ്ഡങ്ങൾ എന്നിവയാൽ ഒരാളുടെ ആഗ്രഹങ്ങൾ മുഴുവനും സഫലമാക്കുന്നു. ഓരോ ജീവജാലവും തൻ്റെ ജീവിതം, സമ്പത്ത്, ബുദ്ധി, വാക്കുകൾ എന്നിവകൊണ്ട് മറ്റുള്ളവരുടെ ക്ഷേമത്തിനായി പ്രവർത്തിക്കേണ്ടത് കടമയാണ്. ഇപ്രകാരം, ശിഖരങ്ങൾ, പഴങ്ങൾ, പൂക്കൾ, ഇലകൾ എന്നിവയുടെ ആധിക്യത്താൽ ശാഖകൾ താഴ്ന്നുനിൽക്കുന്ന മരങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ സഞ്ചരിച്ച് ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ യമുനാനദിയിൽ എത്തി.

ഗോപാലന്മാർ പശുക്കളെ യമുനയുടെ തീരത്ത് വിട്ട് തെളിഞ്ഞതും, തണുത്തതും, ശുദ്ധവുമായ വെള്ളം കുടിപ്പിച്ചു. ഹേ പരീക്ഷിത്തേ!, ഗോപാലന്മാരും സംതൃപ്തിയോടുകൂടി ആ മധുരമായ വെള്ളം കുടിച്ചു. അതിനുശേഷം, അവർ അടുത്തുള്ള ഒരു ചെറിയ വനത്തിൽ വിശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് മൃഗങ്ങളെ മേയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി. എന്നാൽ പെട്ടെന്ന് അവർക്ക് വിശപ്പ് അനുഭവപ്പെടുകയും, കൃഷ്ണനെയും ബലരാമനെയും സമീപിച്ച് ഇപ്രകാരം സംസാരിക്കുകയും ചെയ്തു.

ശ്രീമദ് ഭാഗവതം ദശമസ്കന്ധം ഇരുപത്തിരണ്ടാമധ്യായം സമാപിച്ചു.

ഓം തത് സത്

<<<<<  >>>>>